[avatar user=”Robbert” size=”thumbnail” align=”left” /]
Afgelopen zondag was het de dag van de Marathon Hoorn, alweer de 11-de editie en wat voor 1!
Als je daar aan de start staat dan weet je bij voorbaat: dit wordt een mooie dag…, een dag ook met veel (emotionele) hoogte-, maar ook dieptepunten. Want wat gaat er allemaal door je heen?
Een kleine opsomming van de leuke (plus) en minder leuke (min) kanten van een dagje 10 kilometer-rollercoaster, voor, tijdens en na de wedstrijd…..:
+ eindelijk weer eens een ‘echte’ wedstrijd in een prachtig shirt, door Art Senta gesponsord;
_ er wordt iets van je verwacht, bijvoorbeeld de snelste tijd van het seizoen….;
+ je moet vroeg naar bed de dag (en) voorafgaand aan de grote dag, best lekker
_ het werk en het gezinsleven gaan ‘gewoon’ door, die houden daar geen rekening mee;
+ de kinderen blijven op de dag zelf alleen thuis achter, die kunnen iets gaan doen zonder dat papa/mama hen op de vingers kijkt
_ doe je daar nu wel goed aan? ze zouden ook mee kunnen doen bijvoorbeeld?;
+ de starttijd (12.45 uur), je hoeft de wekker niet te zetten
_ hoe warm wordt het eigenlijk, als het maar niet opeens 30 graden boven nul is tegen de tijd dat je moet gaan lopen;
+ het startschot van het kanon is overweldigend, zorgt voor een extra adrenalinekick in de eerste meters
_ je weet dat die knal komt, maar je schrikt toch en vergeet je eigen sporthorloge in te schakelen;
+ alle loopmaatjes die je kent doen mee (of ze zitten in de organisatie), je komt alleen maar bekenden tegen
_ met al die bekenden een praatje maken is wel erg vermoeiend (vooraf is leuk, tijdens is moeilijk, achteraf is er geen tijd, want papa moet ook nog even een avonddienst draaien op z’n werk);
+ er is voldoende tijd om ruim van te voren rustig het startvak op te zoeken
_ maar vlak voor je begint nog even plassen is ook wel lekker ….;
+ enkele minuten warm lopen is voor elke hardloper normaal, daar word je mee groot gebracht;
_ maar je wilt niet overdreven veel energie steken in de warming-up, andere lopers (concurrenten) doen het vandaag waarschijnlijk vanwege de vrij hoge temperatuur (ook) niet…..;
+ onderweg heb je in de gaten wie er goed en wie er minder goed loopt vandaag
_ je eigen prestatie is tijdens het lopen nooit voldoende, want er lopen altijd hardlopers voor je die toch echt ingehaald zouden moeten worden;
+ het publiek zorgt voor kippenvel bij de diverse passages (waterposten, DJ op de dijk, keerpunt, doorkomst bij hotel De Magneet (Kleine Oost) en aankomst Grote/Kleine Noord); geweldig!
_ je wordt continu geprikkeld om (nog) harder te gaan lopen; dat lukt op km 8 (van de 10) niet meer, stoppen is uit den boze, de dood of de gladiolen, dan maar pijn lijden en zo snel als mogelijk finishen;
+ na de streep keer je terug op aarde, je kunt weer gewoon gaan ademhalen, drinken en uitzweten (een goed getrainde atleet is er na twee minuten weer enigszins bovenop)
_ de rest van de dag heb je een geweldige dorst, meestal geen honger; is het normaal dat je de hele nacht ligt te zweten in bed?
+ ook je partner komt al vrij snel na jou over de streep, geen kwetsuren of andere ongemakken, dat gun je niemand
_ heb je toch nog aardig wat in moeten leveren in die laatste kilometers;
+ al snel verschijnen er foto’s, tijden, reacties etc op de social media; het nagenieten kan beginnen
_ de volgende wedstrijd, wanneer is die? Nog even niet aan denken….;
Je moet hiervan minstens een week bijkomen, a.s. woensdag even geen Wijkenlopen
Voor wie wel gaat: succes en veel plezier! – Robbert
Foto: Dusso Janladde
