Blog Maureen: Nieuwe route, nieuwe kansen

Vandaag een nieuwe route. Dit keer niet de Nieuwe Steen, maar de nieuwe wijk in de Risdam. De start dus niet bij de hockeyvelden, maar bij Hollandia op de atletiekbaan. Kijk dat is fijn, want dat betekent elke ronde 400 meter op de baan.

Regen, regen, regen. Het lijkt vandaag wel niet te willen stoppen. Zal ik het met de titel van mijn vorige blog op ons afgeroepen hebben? Bij de start sta ik, in mijn vorige week ideaal omschreven startpositie, bibberend van de kou te wachten tot we mogen beginnen. Alleen de vuilniszak ontbreekt.

10.6 kilometer. Tijd 53:40. Hoe dat ging, gaan we analyseren aan de hand van onderstaand schema.

Het is druk bij de start en bijna stapvoets kom ik de poort door. Maar dat is niet erg, want vandaag is mijn plan om heel rustig te beginnen, echt heel rustig. Mijn eerste kilometer mag hoe dan ook niet de snelste zijn. Hoewel ik altijd denk – vorige week ook weer – dat ik rustig aan begin, blijkt aan het einde van de race altijd weer dat ik te hard van start ben gegaan. Al doe ik er vandaag een uur over, zolang het een enigszins opbouwende race is, ben ik tevreden. Dat ik links en rechts word ingehaald, moet ik echt negeren.

Niet gek laten maken, oogkleppen op, rustig blijven lopen en straks is het mijn beurt om in te halen.

Mijn eerste kilometer loop ik in 5:42, dus dat gaat helemaal volgens plan. De route bevalt me wel. Ondanks dat deze langer is, gaat het rondje zo voorbij en die 400 meter op de baan lopen ook wel erg lekker.

De derde kilometer zet ik de versnelling al in. Misschien toch iets te vroeg, dus een klein beetje gas terug.

Ronde drie al weer. Ik loop nog steeds vrij ontspannen. Blijf lekker mensen inhalen en waar vorige week elke ronde een ware martelgang waren, bedenk ik mij nu dat het laatste rondje al in zicht is. Achteraf blijkt dat kilometer 8 mijn snelste is. Dat is einde ronde 3. Iets te vroeg gepiekt?

De laatste ronde blijk ik ook wat in te zakken. Tot ik bij het pad naast het Hollandia complex aankom. Vanaf daar zet ik de versnelling weer in en met flinke pas neem ik de laatste ronde op de baan.

Al met al lekker gelopen. Er moet nog steeds een hoop gebeuren om weer op mijn oude niveau te komen en het gaat een stuk langzamer dan ik had verwacht en zou willen, maar ik geef de hoop niet op en zal volgende week met frisse moed aan de start in de Grote Waal staan. Oei weer die vervelende dijk ;-).

Tot volgende week!