Blog Robbert: Een ‘haas’ missen is nooit leuk’

Jongstleden woensdag was een speciale editie en weet u waarom? Ik miste mijn ‘haas’ Alex, ja inderdaad, Alex Gitzels, de razende reporter van #wijkenlopen.nl en onswestfriesland.nl

De vorige 5 edities van dit jaar liep hij steevast een paar tellen voor me, maar nu was hij er niet… En dan voel je de onzekerheid als het ware in je benen schieten; Zit ik nog wel op ‘schema’?, want normaal gesproken laat je dat toch een beetje afhangen van de overige deelnemers bij je in de buurt, maar toch vooral van Alex!

Alle hens aan dek, wie kan de rol van haas overnemen?

Is het Monique? Nee, die loopt even 1 rondje met haar dochter en ik wil er vanavond toch echt 4 ‘volle bak’ gaan

Is het Olaf? Nee, die is net terug van een blessure en zei vlak voor de start dat ‘ie rustig aan zou doen

Is het Cor? Ja misschien wel, want die haalde me vorige week in de laatste 100 meter nog net ff in, daar heb ik nog een appeltje mee te schillen, maar Cor is deze week nergens te bekennen (heeft ‘ie z’n dag niet?)

Is het Remco? Nou. Misschien wel, hij loopt weliswaar iedere week een beetje sneller, maar dat is toch stiekem ook mijn doel….. Ook hij is echter niet binnen mijn gezichtsveld te herkennen

Dan valt mijn oog op Rob! Ja, dat is ‘m, de haas voor vanavond! De man met de kromste benen van Hoorn en altijd herkenbaar aan z’n felgele cap. Rob weet van niets, maar ik kan weer verder, gelukkig, ik heb een prima alternatief in Rob, mijn redder in nood….

Inmiddels zit ik door al dat gepieker in de laatste ronde en loop op m’n tandvlees achter hem aan.

Eindtijd: 46.07 een seizoensrecord, yeah!

Loop ze!

Groet Robbert